Opis
Eseji francuskog filmskog redatelja i esejista Jeana Epsteina cˇine zaseban dio teorije filma nastale u okvirima francuske umjetnicˇke avangarde 20-ih godina XX. stoljec´a i teorijskih promisˇljanja iste te avangarde. U djelu su skupljena dva Epsteinova dulja eseja (Inteligencija stroja i Đavolji film, objavljena 1946–1947. te osam krac´ih objavljivanih između 1921. i 1926: Dobar dan, filme, Uvec´anje, Misticˇni film, Kinematograf viđen s Etne, O nekim karakteristikama fotogenicˇnosti, Zlatni jezik, Fotogenicˇni element i Za jednu novu avangardu). U kontekstu sˇire shvac´enih teorija avangarde Epstein se metodolosˇkom ambicioznosˇc´u svoga pristupa profilira kao prvi sustavni teoreticˇar filma, motiviran ponajprije idejom pokreta kao srzˇi filmskog medija i umjetnosti. Razvidno je i Epsteinovo povezivanje problema estetike filma sa sˇirom ulogom filma u suvremenoj kulturi, koju ulogu autor drzˇi revolucionarnom u smislu utjecaja na cˇovjekovu percepciju svijeta, te, i s tim u vezi, a sˇto mu dodatno osigurava specificˇno mjesto u filmologiji, s idejama prirodnih znanosti, napose fizike. Bruno Kragic´. Ovo djelo je jedno od najvazˇnijih djela u teoriji filma. Radi se o prvim pokusˇajima analize filmskog jezika i emancipacije filma kao zasebne umjetnicˇke forme. Znanstveni doprinos Epsteinovih eseja je bio izuzetno vazˇan za avangardni film, ali i za razvoj teorije i semiotike filma, a njegovi teorijski radovi utjecali su, ne samo na neoavangardne redatelje s pocˇetka 20. stoljec´a, nego i kasnije, kao i na teoreticˇare filma i filozofe kao sˇto su Gilles Deleuze i Jacques Rancie`re. Upravo zahvaljujuc´i prvim teoreticˇarima filma kao sˇto je bio Epstein, filmologija se desetljec´ima kasnije razvijala kao samostalna humanisticˇka disciplina, a film se danas proucˇava kao samostalna umjetnost. Etami Borjan.
